കണ്‍ കോണിലില്‍ നിറയുന്ന തുള്ളികള്‍
കാട്ടാതിരിക്കാന്‍ എന്തുചെയ്‌വ്വൂ ഞാന്‍
നിന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നിലിന്നും വിങ്ങലായി
മാറാതെ നില്‍പ്പൂ നിന്‍മുഖം ഇന്നുമന്നുപോല്‍
ഇന്നീമാനത്തു നോക്കി കിടക്കവെ
മിന്നുന്നതാരകളില്‍ നിന്നേതിരഞ്ഞുഞാന്‍
കണ്ടില്ലാമുഖം എന്‍ പ്രീയ ശിഷ്യയെ
എട്ടുംതികയ്ക്കാതെ പൊട്ടിപൊളിഞ്ഞൊരാ സ്വൊപ്നവും
ഭാക്കിയായി ഗുരു ശിഷ്യ ബന്തത്തിനൊരു ശിലാ സ്തൂപമായി
ഇന്നെന്‍ കണ്‍കോണില്‍ സ്പടികമുത്തുകള്‍ തീര്‍ത്തിടുന്നു...
ഞങ്ങളെ വിട്ടു പിരിഞ്ഞ എന്റെ പ്രീയപ്പെട്ട വിദ്യര്‍ത്തിനിക്കായി
0 സുഹ്രുത്തുക്കള്‍ പറഞ്ഞത്:
Post a Comment